Rutozyd
(znany także jako rutyna, kwercetyna-3-O-rutynozyd czy soforina)
to glikozyd flawonoidowy zbudowany z flawonolu kwercetyny i dwucukru rutinozy (α-L-ramnopyranozy-(1→6)-β-D-glukopiranozy). Występuje naturalnie w wielu roślinach, szczególnie w Sophora japonica oraz w owocach cytrusowych.
Działanie przeciwzakrzepowe (rozrzedzające krew): odgrywa ważną rolę w procesie gojenia ran, zmniejsza siniaki i obrzęki.
W wyższych dawkach zapobiega deformacji erytrocytów i ogranicza agregację (sklejanie) płytek krwi — kluczowy mechanizm ochronny przed tworzeniem zagrażających życiu skrzepów, które mogą zablokować naczynie w płucach, prowadząc do niedotlenienia lub nawet śmierci.
Poprawia krążenie żylne i limfatyczne, szczególnie w obrębie kończyn dolnych.
Silny antyoksydant: chroni kwasy tłuszczowe w błonach komórkowych, spowalnia procesy starzenia skóry, może zmniejszać widoczność drobnych zmarszczek i rozstępów.
Rutozyd często łączy się z witaminą C (kwasem L-askorbinowym) – i to z dobrego powodu: obie substancje wzajemnie wzmacniają swoje działanie.
Rutozyd chroni witaminę C przed utlenianiem oraz poprawia jej wchłanianie i stabilność w organizmie.
Witamina C wspiera funkcje odpornościowe i tworzy środowisko kwasowe, w którym wirusy trudniej się namnażają.
W duecie rutozyd i witamina C są znacznie skuteczniejsze niż każda z tych substancji stosowana osobno. Połączenie to szczególnie zaleca się przy nawracających infekcjach lub niedoborze witaminy C, także u dzieci. Kluczowy jest jednak odpowiedni stosunek obu składników — ponieważ żaden z nich nie działa tak efektywnie w pojedynkę.
https://chemistry-europe.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/cmdc.202200157
https://link.springer.com/article/10.1007/s00403-019-01898-w